Shostakovihi negarra dario Bosgarren sinfoniaren zauritik, ulergarri eta erraza izango den zerbait idaztearen ahaleginean. Elementu autobiografiko ugari biltzen du isilpeen eta purga estalinisten garaian konposaturiko partitura honek. Egitaraua inoiz irudikaturiko maitasun-aitorpen ederrenarekin osamaitzen da. Tristan eta Isolda estasi-musika dugu. Arriagaren oberturaren etorkizun oparoko musika-erraztasunaz oso bestelakoa.
* Lehen aldiz interpretaturiko obra
*Egitarau honek hitzaldia izango du aurretik